SCHAIJK – Het kostte veel kruim, maar nu is het zover: de eerste bewoners van woongroep De Vlinder hebben hun appartement betrokken in Schaijk. Ilse, Femke en Aimée hadden de primeur.
Samen met andere ouders hebben ze, gesteund door adviseurs en sponsoren, het project van de grond getild. Dat behelst tien appartementen voor mensen met een verstandelijke beperking, al dan niet in combinatie met een lichamelijke. Met daarbij zorg, de klok rond. Dat was de inzet. Een beetje afgekeken van twee andere woongroepen in Schaijk.
Van Schijndel: ,,We zijn blij en bijzonder trots. Voldoening hadden we al vanaf het moment dat de schop hier de grond in ging. We krijgen complimenten uit de omgeving. Er is lof voor hoe het gebouw hier past en hoe die glazen entree eruit springt.” Jansen: ,,En nu hopen we dat onze kinderen het hier naar hun zin gaan hebben.”
Het zijn de dagen van de laatste loodjes. De alarminstallatie wordt getest, schoonmakers zijn nog bezig, een schilder sjouwt met een trapje. Gordijnen moet nog opgehangen in de gemeenschappelijke ruimte en de meubels zijn nog niet gearriveerd.
De twee mannen geven een rondleiding. Langs de royale drempelloze appartementen van bijna veertig vierkante meter, met schuifdeuren naar slaapkamer en douche. Voorzien van klein keukentje met een koelkast, wifi en tv-aansluiting.
De gemeenschappelijke ruimte is nog kaal. Daar gaan de bewoners samen maaltijden bereiden en eten en tv-kijken. In het oog springt het grote keukenblok met inductiekookplaat, twee vaatwassers, magnetron en stoomoven.
Voor de zorg gaat De Vlinder in zee met de Nijmeegse stichting ZorgWiel. ,,Dat is een mooie kleinschalige zorgstichting die actief is op twaalf locaties, onder meer in Uden en Zeeland”, zegt Van Schijndel. Naast de entree is voor de medewerkers van ZorgWiel een kantoor ingericht, plus slaapkamer en douche. Dagbesteding hebben de bewoners elders.
De stichting is opgericht in 2012. Ze ving met plannen bot bij wooncorporaties en moest het particulier zien te rooien. ,,Het was een lastige zoektocht, van de Wilgendaal in Herpen tot het klooster in Ravenstein. De moed zakte ons soms in de schoenen”, licht Jansen toe.
De Schaijkse tuinder en vastgoed-ondernemer Willy Jonkergouw was zo’n beetje de reddende engel. Op een braakliggend terrein aan de Burgemeester van Rijckevorselstraat dat zijn eigendom is, kon De Vlinder verrijzen. Namens zijn familie is Jonkergouw projectontwikkelaar, investeerder én verhuurder.
Voor oponthoud zorgden ook protesten uit de buurt. Tot de Raad van State het licht op groen zette. Van Schijndel: ,,Het was een vervelende tijd. Lastig. De plannen zijn hartstikke mooi, je hebt een locatie dichtbij het centrum. Je bent al zolang bezig. Dan wil je vooruit.” Jansen: ,,Maar iedereen heeft nu eenmaal recht om bezwaar te maken.”
In september is de bouw begonnen. Ook omdat er amper winter was, kon er flink gas gegeven worden. De bewoners trekken er nu geleidelijk in. Er moet nog het een en ander gebeuren, zoals de aanleg van de tuin. Palen geven alvast de paden aan. De officiële opening van De Vlinder laat nog even op zich wachten. Vanwege de coronacrisis schuift het feestje een tijdje op.